علي صادقي
تو را برای ابد ترک می کنم ، مریم
چه حُسن ِ مطلع تلخی برای غم ، مریم
پُکی عمیق به سیگار می زنم اما
تو نیستی که ببینی چه می کشم ، مریم
برای آنکه تو را از تو بیشتر می خواست
چه سرنوشت ِ بدی را زدی رقم ، مریم
مرا به حال خودم واگذاشتند همه
همه همه همه امّا ،
تو هم ؟
تو هم ؟
مریم ؟!
امير پيمان رمضاني
بهمن صباغ زاده
مثل جراحتی که تو در قلبم گذاشته ای...
اقیانوس عمیق هم هست
ناشناس
ناشناس
من از باران و آتش جامه دارم
دلي خونين در اين هنگامه دارم
مرا شمس آنچنان از خود جدا کرد
که شش دفتر فقط ني نامه دارم
ميلاد عرفان پور
نان,
آب,
پنجره های رو به آفتاب
و گاهی جشن عروسی
خداچه تعریف ساده ای دارد
در محله های فقیرنشین.
گروس عبدالملكيان
بگذار شب بیاید و خیابان را خلوت کند
تا تو را در آغوش بگیرم
تو دیواری هستی که هیچ دری از غمگینیات کم نمیکند
همیشه چای میخوری و شعر میخوانی
صدای تو دلتنگم نمیکند
تنهایم میکند...
الهام اسلامي
شعر كامل ادامه مطلب
ای کاش از آن همه آسمان
تنها پرنده ای بودم،
خانه زاد ِ خاطره ای پنهان،
که از هجرانی
جفت خویش می گریست.
سید علی صالحی
به کودکی هایم بر می گردم
به همان وقتهایی کهناشناس
مهدي اسلامي
ياد تو
به جانش انداخت!
رضا كاظمي
آدم به چشمهای تو معتاد می شود
آرش عليزاده
شعر كامل ادامه مطلب
آواز عاشقانه ی ما در گلو شکست
حق با سکوت بود، صدا در گلو شکست
قيصر امين پور
از بی پدری حکایت آموخته ایم
گفتند که نسل قبل ما سوخته است
پس ما همگی نسل پدر سوخته ایم
عباس صادقي زريني
زمین به راه افتاد
رو به تومهدي اسلامي
شعر اين سخن لطيف را بيش از هر چيز دوست دارم.