باران های آرام

زیبایی تو

سینی چای را برمی‌گرداند

 غمگینم

بی آنکه کودکی به دنیا آورده باشم، غمگینم

 مرا دوست داشته باش

چنان باورت می‌کنم

که شاخه‌هایت به شکستن امیدوار شوند

من دختر یک کشاورزم

آب باش و با من مهربانی کن

سرکشی نکن

قلب من از قدم‌های تو پیشی می‌گیرد

 بگذار شب بیاید و خیابان را خلوت کند

تا تو را در آغوش بگیرم

تو دیواری هستی که هیچ دری از غمگینی‌ات کم نمی‌کند

همیشه چای می‌خوری و شعر می‌خوانی

صدای تو دلتنگم نمی‌کند

تنهایم می‌کند..

الهام اسلامي