362
آنم که طلسم بخت را می شکند
می غرد و کوه سخت را می شکند
حاشا به زخم های خود سجده کنم
سجده کمر درخت را می شکند
میلاد عرفان پور
+ نوشته شده در سه شنبه نوزدهم اردیبهشت ۱۳۹۱ ساعت توسط بانو
|
شعر اين سخن لطيف را بيش از هر چيز دوست دارم.