حمید هامون: آقای رئیس، این خانوم ، این آقا و فک و فامیلاشون دست به دست هم دادن که منو نابود کنن.
این زن سهم منه، حق منه، عشق منه ... من طلاق نمیدم..
پ.ن: در سالروز رفتنش
مهرناز حسن آبادي
دیگر احتیاط لازم نیست ،
شکستنی ها شکست .
هر طور راحتید حمل کنید !
ناشناس
عشق جرات می خواهد عزیزم...
می روم پلنگی دست و پا کنم!
جليل صفربيگي
کودکان شوخیشوخی سنگ میزنند
قورباغهها جدیجدی میمیرند
اریش فرید
زنی برای اشتباه
اشتباه می گیری
من را با صندلی ، با در ، با دیوار
با عطر ملایم ِ زنی که توی تاکسی کنارت می نشیند
و معلوم نیست تا کدام چهارراه
فقط زنی ست که کنارت نشسته!
حساب ِ تو از همه ی خیابان ها جداست
و از همه ی بیمارستان ها،اداره ها،بانک ها
حساب ِ تو چیزی نیست
که در کرایه ی یک مسیر کوتاه ، جا شود
تو با همه ی عابران ِ پیاده فرق می کنی
و با همه ی مردها
که سیگار می کشند و از راننده تشکر می کنند
این را وقتی کنارت نشسته بودم و
برایم از عشق می گفتی ، فهمیدم
اما تو نفهمیدی
هر زنی که روسری اش قرمز بود
من نیستم!
نيلوفر اعتمادي از وبلاگ دمپايي هاي من گم شد!
خدایا شکرت
ما دیگر فقیر نیستیم
دیروز پزشک ِ آبادی گفت...
چشم های پدرم
پر از آب مروارید است …
رسول ادهمي
آقای وزیر؛
باید بروی بمیری
رضا کاظمی
پي نوشت: اين شعر واقعا زيباست!
از اين همه دري كه زديم
يك كدام خانه ي تو نبود!!
ناشناس
من خسته ام
بگذار از اینجا هم بیرونمان کنند
ناشناس
شعر اين سخن لطيف را بيش از هر چيز دوست دارم.
